Tria genera bonorum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Bork: Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
Bork: An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Quibusnam praeteritis?: Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
Quid ergo?: Quae est quaerendi ac disserendi, quae logikh dicitur, iste vester plane, ut mihi quidem videtur, inermis ac nudus est.
Bork: Ita multa dicunt, quae vix intellegam.

Quod totum contra est.

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quod quidem nobis non saepe contingit. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Nihil ad rem! Ne sit sane; Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Utilitatis causa amicitia est quaesita. Qui convenit?

Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse,
quam si tua sint Puteolis granaria?

At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam
habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas?

Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.

Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? An hoc usque quaque, aliter in vita? Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.